Nie zachował się żaden pojemnik, w którym zakopano sześć narzędzi żelaznych: 3 siekiery, 2 dłuta i tzw. półkosek. Są one charakterystyczne dla Celtów zamieszkujących tereny Nowej Huty w I w. p.n.e. Siekiery mają czworokątne tulejki do osadzenia drewnianego trzonu i dość niewielką długość: 6,5-9 cm. Szerokość ostrza wynosiła od 6,5 do 7,5 cm. Tulejki do oprawienia drewnianej rękojeści mają również inne narzędzia służące do obróbki drewna – dłuta. Okazy są różnej wielkości – 11,5 i 19,5 cm. Ciekawym narzędziem jest półkosek – narzędzie pośrednie między sierpem a kosą. Miało prawie 40 cm długości i pierwotnie było zaopatrzone w drewnianą rączkę, czyli kosisko. Jest to jedno z najstarszych narzędzi tego typu na ziemiach polskich – po raz pierwszy zostało zastosowane właśnie przez Celtów.